زنـدگی ما در جهانی پیچیـده در جـریان است که بـدون بـرخورداری از سـلاح عقلانـیت، علـم و تـفکر نمی‌­توان بر معضلات روزافـزون آن فائق آمـد. پیچیـدگی مـشخصه­‌ی ویـژه‌­ی رفتاری یک نظام یا مدل است که اجـزایش به طرق مختلف با یک­دیـر در تـعامل‌­اند، بدین‌معنا که هـیچ آمـوزه­‌ی عقلانیِ والاتـری وجود ندارد که بشود بـنابرآن تعریفی سـرراست از تعامـلات گوناگون درون آن ارائـه کـرد.

     ما تلاش می‌­کنیم، در عین فروتنی، مبتنی بر انسجامی اخلاقی و ذهنی، حرفه‌­ای عمل کنیم. ما با رعایت والاترین آموزه‌­های اخلاقی، به قـول­‌مان عمـل می­‌کـنیم، دیگران را محتـرم می­‌شمـریم، از هـمکاران­‌مان حمـایت می­‌کـنیم و تـفاوت­‌ها را به­‌رسـمیت می­‌شـناسیم. ما تـجربه‌­ی پیش­‌کسـوتان و آموختـه­‌های بشری را چراغ راه‌­مان کرده و با آغوشی باز به استقبال نظرات نوآورانه­‌ی اعضای جـوان­‌مان می­‌رویـم و انرژی بی­‌کران­شان را بـرای انـجام کارهایی ستـرگ و عظیـم به‌­کار می‌بـندیم.